Προς αποφοίτους …

Αγαπητοί συμφοιτητές-απόφοιτοι,

Τα χρόνια πέρασαν και το πρώτο σας πτυχίο τέλειωσε. Πήγατε και στην πολύωρη αποφοίτηση με το καπέλο-ξεφτίλα τζαι τη στολή-κομπάρσος σε ταινία Χάρι Πότερ τζαι κάπως έτσι αφήκατε το Πανεπιστήμιον Κύπρου πίσω σας, πριν ένα, θκυό, τέσσερα χρόνια. Κάποιοι επήετε σε άλλα πανεπιστήμια, σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη, άλλοι αφήκετε τα ακαδημαϊκά ιδρύματα τζαι επιάσετε δουλειές σχετικές τζαι άσχετες με τζείνον που εσπουδάσετε. Κάποιοι που μας πάλε είμαστεν ακόμα δαμέ για μεταπτυχιακά τζαι άλλα μαζοχιστικά (βρίζουμεν τα, αλλά κατά βάθος αρέσκουν μας, εν αντρέπουμαι να το πω). Μπορεί, λοιπόν, εσείς που εφύετε τζαι έσιει τζαιρόν να πατήσετε το πόδιν σας δαμέ, να σκέφτεστε μέσα-μέσα: «Μάνα μου ρε, το Πανεπιστήμιον Κύπρου, τι να γίνεται άραγες σου;».
Ε, το λοιπόν, η Ερυκίνη productions σας μεταφέρει εκ των έσω, ως ένα από τα παλαιότερα μέλη ετούτης της φοιτητικής κοινότητας (ο παλιός είναι αλλιώς), τι άλλαξε και τι όχι που τον τζαιρόν που ήσασταν δαμέ.

Τι άλλαξε:

1. Ναι, ναι, εχτίστηκεν η πανεπιστημιούπολη τζαι οι εστίες. Τζαι λειτουργούν. Δεν είναι ψέμαν. Εχαλαρώσαμεν νάκκον στα κεντρικά (εσταματήσαμεν να τρώμεν στες σκάλες), αλλά μεν φανταστείς.
2. Αποκτήσαμεν ραδιοφωνικό σταθμό, το «UCY voice», αν τζαι εν «UCY τσιριλλιά» που έπρεπεν να το λαλούν, γιατί ώρες ώρες έρκεται σου να τσιριλλήσεις δαμέσα δα. Εν καλός ρε, να τον ακούεις, να θυμάσαι τα φοιτητικά σου. Ανάλογα με τες ώρες βέβαια. Το πρωινό-μεσημερο-απόγευμαν ας πούμεν, όποτε το γυρίσω στο 95.2 (κάμνω τζαι διαφήμισην) 8 στες 10 φορές παίζει Χατζηγιάννην. Πιο αργά πετυχαίνεις τζαι alternative καλαμαράες. Περί ορέξεως…
3. Η Φοιτητική εν έσιει πλέον Σωφρόνη, Δούκα, Κριτικήν του Κρητικού. Όπως τζαι να το κάμεις έννεν το ίδιο. Έσιει άλλους, βέβαια, τζαι άλλα έντυπα, σαν το Βουκώλο, αλλά άτε.
4. Η καφετέρια εσταμάτησεν να παίζει σερί Ρέμο, Πλούταρχο τζαι Βίσση 24 ώρες το 24ωρο. Άλλη μια ένδειξη του ξεπεσμού των μεγάλων σταρ της ελληνικής πίστας.
5. Εναλλακτικά, τα τελευταία χρόνια, η καφετέρια παρουσιάζει νέους, ανερχόμενους Κύπριους ντι-τζέι στο πανεπιστήμιο, τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα. Μια πολιτισμική προσφορά του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ξέρω τι σκέφτεσαι, αλλά όι εν σερβίρουν ποτά, άμαν θέλεις φέρνεις τες μπίρες τζαι τες τεκίλες που σπίτι σου.
6. Ο Αγώνας εγίνην άφαντος, μεν σου πω τζι η ΑΦΕ. Εν ξέρω αν πρέπει να λυπηθώ αλήθκεια. Τζαι αν θυμάσαι την ΠΑΡΙΣ, ήταν στιγμιαίον φίλε, δεν κράτησε. Είχαν όμως δίκαια αιτήματα. Μεν γελάς, αν έξερες ότι τωρά πιερώνουμεν 1.10 για το ίδιο φραπέ που έπινες τζι εσύ…. Θωρώ την ΠΑΡΙΣ να αναγεννάται μέσα από τις στάχτες της.
7. Εγινήκαν καινούριοι όμιλοι που εσύ μπορεί να μεν επρόλαβες. Τζαι η βραδιά ομίλων, σαφώς αναβαθμισμένη για να ξέρεις. Σταθερή αξία τωρά τελευταία (εκτός που το φαΐν που πάντα εξαφανίζεται εν ριπή οφθαλμού) στη βραδιά ομίλων, ο τοίχος (ο τοίχος αναρρίχησης ρε) τζαι προβολές βίντεο στους τοίχους. Τι; Εν με πιστεύκεις; Καρτέρα ως του χρόνου, τζι έλα να δεις που μόνος σου.
8. Τες ασημιές, μονίμως σπασμένες, καρέκλες της καφετέριας θυμάσαι τες; Που εσκέφτεσουν: να κάτσω, να μεν κάτσω; εννά σώσουν; Ε, ξέχαστες. Έχουν πλέον αντικατασταθεί από άσπρες, πλαστικές καρέκλες Lordos. Μια πινελιά από γάμο στο χωριό για να συμπληρωθεί το ντεκόρ. Όχι δεν έχει χάρτινα τραπεζομάντιλα.

Τι έχει μείνει ακριβώς το ίδιο:

1. Το σιντριβανούιν μπροστά που το ρολόιν εξακολουθεί να μεν έσιει νερό (η λέξη σιντριβάνι απονέμεται τιμής ένεκεν).
2. Ναι, ναι το νούμερο 1 σπορ στο Πανεπιστήμιον εξακολουθεί να εν η πιλόττα. Μεν ακούεις τες φήμες για τες αθλητικές εγκαταστάσεις. Ναι ρε, ναι, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις, αλλά η πιλόττα εν άλλο πράμαν. Αν είσαι πιλόττας, τζαι επεθύμησες τα πολύωρα τουρνουά στην καφετέρια, μεν ανησυχείς πάντα έσιει μιαν παρέαν στην καφετέρια που γυρεύκει τέταρτον.
3. Ναι, οι κύπριοι φοιτητές εξακολουθούν να εν οι μόνοι φοιτητές ανά το παγκόσμιον που διαθέτουν υπηρετικό προσωπικό να τους συνάει τα πιάτα τους.
4. Ναι, η εκκλησιά εν τζιαμέ ακόμα, τζαι ναι εξακολουθούν να κάμνουν αγιασμόν στην αρκήν της χρονιάς, νομίζω δηλαδή. Για να είμαι ειλικρινής έσιει χρόνια να δω παπάν μέσα στην καφετέριαν.
5. Τα φαγιά της καφετέριας έχουν την ίδιαν σταθερήν ποιότηταν. Ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί επιστημονικώς πώς είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Θυμάσαι ούλλες τζείνες τες φορές που έφαες χοιρινό, αλλά δε θύμιζε χοιρινό; Ε, ούτε τωρά θυμίζει. Τα υπόλοιπα για να είμαι ειλικρινής έννεν άσιημα.
6. Ναι, οι φοινιτζιές εν ακόμα στην είσοδον. Διούν σου την αίσθησην ότι είσαι στο Μάλιμπου (χωρίς τους ηλιοκαμένους-ξανθούς-IQ πατάτα Αμερικάνους), τις οποίες για κάποιον παράδοξον λόγον πάντα κλαδεύκουν γυναίκες. Είμαστεν τζαι φεμινιστικόν πανεπιστήμιον, όι πελλάρες.
7. Σταθερή αξία στο χρόνο, η κεντρική αυλή κάποιες μέρες του χρόνου μετατρέπεται σε ταράτσα, σαν τζείνες στες παλιές ταινίες που απλώναν οι νοικοτζυρές την μπουγάδαν στα σιοινιά. Ναι, ναι τη γνωστή μπουγάδα με τες κόκκινες τζαι μπλε αφίσες (ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει….μωβ;).
8. Οι φοιτητές τζαι οι φοιτήτριες εξακολουθούν να είναι όπως παλιά, τζαι οι κλασσικοί χαρακτήρες είναι παντού, όπως παλιά. Η ντυμένη-βαμμένη-τακούνι-τσάντα-πάμε στα μπουζούκια. Ο γκόμενος ο λουμένος της κολώνιας, με το γυαλίν, τζαι το υφάκι. Ο πορωμένος με την παράταξην με το αυτοκόλλητον στο πέττον. Ο χαντακωμένος με την πιλόττα με το μάτιν μονίμως λλίον γλαρωμένον. Ο καλαμαράς με το στυλάκι το «σας έχω όλους χεσμένους». Η κουλτουριάρα φοιτήτρια με το στυλ το ό,τι να’ναι. Οι ροκάες/ροκούδες. Οι ερασμικοί. Οι παλιμπαιδίζοντες που παίζουν βόλεϊ ή μάππαν στο γρασίδι, παντομίμες τζαι ζώα/φυτά/πράγματα να περάσει η ώρα κλπ.

Φίλε απόφοιτε, αγαπημένε συμφοιτητή, όπως βλέπεις όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν. Τζι αν μέσα-μέσα πεθυμάς το Πανεπιστήμιον Κύπρου, τι να σου πω… όποιος εν έξω που το χορόν, πολλά τραούθκια ξέρει…
Λευτεριά σε μας τους υπόλοιπους……
Ερυκίνη. Όβερ.

ΥΓ: πιθανότατα του χρόνου που ννα μαι τζαι εγώ που την άλλην μερκάν, εννά τα θορώ ούλλα όμορφα. Η μνήμη ξέρετε είναι μια εποικοδομητική διεργασία…

Ερυκίνη